بی تفاوتی

سلام
یادمه وقتی بابام به رحمت خدا رفت تا مدتها نمی تونستم tv ببینم لجم میگرفت با وجود غم بزرگی که رو دلم بود قیافه شاد وبی خیال رو تو اون ببینم شاید شما نتونین درک کنین چی میگم خودم هم از این حسم تعجب میکردم ولی به هرحال تا مدتها وجود داشت واینکه کمکم با این غم سنگین یه جوری کنار اومدم
امروز که میبینم تلویزیون دیگه هیچ اشاره ایی به جانباختگان حادثه هواپیما نمیکنه برنامه های عادی داره انگار نه انگار که تعدادی بیشمار از هموطنامون دیروز تکه تکه شدن. انگار او ن بچه های معصوم که لباسهای ورزشیه پاره شون اتیشمون زد مال این سرزمین نبودن یاد روزهای سیاه خودم افتادم.
کاش خونواده های مصیبت دیده جزو اونایی باشن که تقریبن یکماهه رسانه ملی! رو تحریم کردن تا حداقل با دیدن این همه بی تفاوتی رنجشون مضاعف نشه.
توخبرها خوندم که به خاطر کشته شدن تعدادی شهروند ارمنستان در این سانحه امروز در ارمنستان عزای عمومی است لازم به ذکره که جانباختگان ایرانی سی برابر کشته شده های ارمنی بودن.